Τα ιατρικά κριτήρια (σωματικής ή της πνευματικής πάθησης) παραμένουν και θεμελιώνουν το δικαίωμα στην αναπηρική σύνταξη, παρ’ όλα αυτά το ποσοστό πρέπει αναπροσαρμόζεται με βάση κάποια επιπλέον κοινωνικά (ασφαλιστικά) κριτήρια και επιμέρους χαρακτηριστικά του κάθε συνταξιούχου.

Η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, η τεχνική γνώση, το επάγγελμα (ή παρεμφερές επάγγελμα) καθώς και οι συνθήκες της σύγχρονης αγοράς/οικονομίας θα πρέπει να παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ποσοστού αναπηρίας. Αν λοιπόν ο τύπος αναπηρίας έχει άμεση σχέση με το επάγγελμα και το επηρεάζει στο μέγιστο βαθμό καθώς διακόπτει την επαγγελματική εξέλιξη και πορεία του ασφαλισμένου το ποσοστό θα πρέπει να αυξάνεται.

Η διαπιστωθείσα πάθηση, βλάβη ή εξασθένιση, η οποία μπορεί να επιφέρει τα κατώτατα ποσοστά προόδου, ανάλογα με τις διαβαθμίσεις της αναπηρίας, σε σχέση με την πρόοδο του υγιούς ανθρώπου, όπως αυτή προσδιορίζεται στις διατάξεις αυτές: (ΣτΕ 349/2012,909/2010, 2735/2004, 1128/2002) επηρεάζει συνολικά την βιοποριστική ικανότητα του ασφαλισμένου/συνταξιούχου.

Μπορώ να αυξήσω το ποσοστό αναπηρίας με κοινωνικά κριτήρια;