Επί χρόνια «διατηρητέος» συνταγματάρχης αντιδρά!

Αν θεωρείτε ότι η κρίση του Σ.Α.Γ.Ε δεν είναι αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων σας, τότε πρέπει να διαβάσετε την ιστορία του Γ.Ν.

Ο προβληματισμός που έθεσε ενώπιον μας ο συνταγματάρχης Γ.Ν.Ο οποίος κατά την έκτακτη κρίση στελεχών τον Ιούλιο του 2013 κρίθηκε «διατηρητέος σε υπηρεσία» αντί να προαχθεί σε ταξίαρχος ήταν ο εξής:

«Η βαθμολογία είναι σχετική ως ένα σημείο, αλλά θεωρώ άδικο να μην ανέβω βαθμό επειδή κάποτε αξιολογήθηκα για 9 και όχι 10»

Τελικά τι υπερισχύει: Ο νόμος ή η άποψη του Συμβουλίου;

Το ζήτημα που τίθεται εδώ είναι γνωστό τόσο στους νομικούς όσο και στους στρατιωτικούς κύκλους. Που τελειώνει η διακριτική ευχέρεια των οργάνων όταν κρίνουν τις ικανότητες κάποιου στελέχους;

Ναι μεν, τα μέλη του συμβουλίου όταν αξιολογούν έναν αξιωματικό, εκφράζουν και προσωπική άποψη. Όμως η προσωπική αυτή άποψη πρέπει να βασίζεται σε στοιχεία:

Τα στοιχεία δε που λαμβάνονται υπόψιν ορίζονται ρητώς από το νόμο, όπως και αυτά που μένουν εκτός αξιολόγησης.

Ένας βαθμός μπορεί να «κάψει» την σταδιοδρομία του Γ.Ν;

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το συμβούλιο έκρινε ότι Γ.Ν. δεν διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα ώστε να προαχθεί σε ταξίαρχο.

Ο λόγος; Άγνωστος.

Όπως φαίνεται από κάποια έκθεση ικανότητας που συντάχτηκε δεκατρία χρόνια πριν, εκτέλεσε τα καθήκοντά του «λίαν καλώς» και όχι εξαιρετικά.

Όμως, το γιατί αξιολογήθηκε στην συγκεκριμένη έκθεση με τον βαθμό «λίαν καλώς» δεν προκύπτει από πουθενά. Δεν αναφέρονται δηλαδή, γεγονότα, ή συγκεκριμένες ελλείψεις που να δικαιολογούν την βαθμολογία.

Είναι ορθό να στηρίξει το συμβούλιο την άποψη του στην άποψη μίας άλλης επιτροπής, αντί να κρίνει το ίδιο τα προσόντα του υποψήφιου προς προαγωγή αξιωματικού;

Τα παλαιότερα στοιχεία που έχει στα χέρια του το Συμβούλιο συνεκτιμώνται ελεύθερα;

Καταρχήν μπορεί το συμβούλιο να επικαλεστεί παλιά στοιχεία ώστε να τεκμηριώσει την άποψή του. Όμως τα παλαιότερα της δεκαετίας στοιχεία συνεκτιμώνται μόνο εάν «επαναληφθούν» και πιο πρόσφατα.

Η εν λόγω έκθεση ικανότητας προηγείται προηγείται της κρίσης κατά 13 χρόνια. Η δε πορεία του Γ.Ν μετά, τίποτα άλλο από εξαίρετη δεν υπήρξε.

Είναι λοιπόν «παρωχημένο» στοιχείο και δεν θα έπρεπε να το λάβει υπόψιν το συμβούλιο.

Τελικά ο συνταγματάρχης έγινε ταξίαρχος!

Αυτά τα επιχειρήματα επικαλεστήκαμε στο Δεφ Αθήνας και ζητήσαμε να ακυρώσει την κρίση του συμβουλίου.

Οι ισχυρισμοί μας έγιναν δεκτοί. Ο Γ.Ν. δικαιώθηκε παμψηφεί και η «στείρα» δυσμενής κρίση του Σ.Α.Γ.Ε. ακυρώθηκε!

Κατά την επόμενη κρίση στελεχών, είχε την χαρά να δει το όνομά του στην λίστα με τους προαχθέντες ταξιάρχους.